Durante o réxime, moitos galegos tiveron que emigrar a outros países como Francia, Suiza o Alemaña. Na maioría dos casos, eran os homes os que partían hacia outro lugar mentras que deixaban aquí un país cheo de mulleres viúvas y nenos que crecían sen pai e, que si algun dia volvían a velo, non o considerarían como tal. Isto pode ser algo triste, pero todas as desgrazas teñen a súa parte boa, e a de este caso é que grazas a que os homes das familias, tiñan que irse, as mulleres ocupaban os seus postos de traballo e pouco a pouco, ían facendose máis independentes e, tamén, máis seguras de sí mesmas, dandose conta, de que non precisaban dun home para poder comer. Pois ben, como todo é ciclíco, volvemos a ver estos casos hoxe en día, solo que agora, a familia ao total, pode partir e rehacer a súa vida noutro país o mellora que poden, e que mellor forma de comezar unha nova vida, a pesar das dificultades, que todos unidos?